- Jakie metale ciężkie wykryto w badanych tamponach?
- Jakie są potencjalne skutki zdrowotne narażenia na ołów i inne metale?
- Dlaczego narażenie na metale przez tampony jest szczególnie niebezpieczne?
- Jakie zalecenia mają eksperci dla producentów tamponów?
- Jakie dodatkowe badania są potrzebne, aby w pełni zrozumieć zagrożenia związane z metalami w tamponach?
Niebezpieczeństwo związane z toksycznymi metalami
Dr Jenni Shearston z University of California, Berkeley, podkreśliła, że bardzo niewiele badań dotyczyło mierzenia chemikaliów w tamponach. Wyniki te są pierwszymi, które mierzą metale w tych produktach. Wykrycie toksycznych metali (1), takich jak arsen i ołów, jest szczególnie niepokojące, ponieważ narażenie na ołów może uszkodzić rozwój mózgu, a inne metale mogą powodować poważne zakrzepy krwi i zwiększać ryzyko niektórych nowotworów.
Wpływ metali ciężkich na zdrowie
Profesor Kathrin Schilling z Columbia University dodała, że choć toksyczne metale są wszechobecne i narażenie na niskie poziomy jest powszechne, badania pokazują, że metale te są obecne również w produktach menstruacyjnych. Może to stawiać kobiety na wyższym ryzyku narażenia. Cienka tkanka wewnętrzna pochwy może ułatwiać wchłanianie tych substancji do organizmu.
Wyniki badań i zalecenia ekspertów
Badanie wykazało, że wszystkie 16 testowanych metali, w tym arsen, bar, wapń, kadm, kobalt, chrom, miedź, żelazo, mangan, rtęć, nikiel, ołów, selen, stront, wanad i cynk, zostało wykrytych w tamponach. Ołów miał najwyższe stężenie, z średnią wynoszącą 120 nanogramów na gram (ng/g). W piśmie Environment International badacze stwierdzili, że nie ma bezpiecznego poziomu narażenia na ołów.
Dr Shearston podkreśliła, że konieczne jest, aby producenci testowali swoje produkty pod kątem metali, zwłaszcza toksycznych. Eksperci zalecają również nie panikować, gdyż nie ma dowodów na to, że metale przenikają do krwi menstruacyjnej i są wchłaniane przez ciało.
Badania wykazały obecność toksycznych metali w tamponach, co budzi poważne obawy dotyczące zdrowia publicznego. Chociaż wyniki te są alarmujące, eksperci podkreślają potrzebę dalszych badań, aby w pełni zrozumieć potencjalne zagrożenia i zapewnić bezpieczeństwo użytkowniczek tamponów.
Przypisy:
(1) Toksyczne metale to grupa metali i metaloidów, które mogą być szkodliwe dla zdrowia ludzi i innych organizmów nawet w niewielkich ilościach. Są one naturalnie obecne w środowisku ziemskim, ale ich stężenia mogą być zwiększone przez działalność przemysłową, taką jak wydobycie, przetwarzanie metali i emisje przemysłowe. Toksyczne metale mogą dostać się do organizmu ludzkiego poprzez jedzenie, wodę, powietrze lub bezpośredni kontakt.
Kilka przykładów toksycznych metali:
- Ołów – Metal ten jest szczególnie niebezpieczny dla dzieci, gdyż może prowadzić do trwałych uszkodzeń mózgu, opóźnień w rozwoju oraz różnych problemów behawioralnych i poznawczych. Ołów był kiedyś powszechnie używany w farbach i benzynie, ale ze względu na swoją toksyczność, jego użycie w tych produktach zostało znacznie ograniczone w wielu krajach.
- Arsen – Występuje naturalnie w skorupie ziemskiej, a także jako produkt działalności przemysłowej. Arsen jest znany z działania kancerogennego, szczególnie w przypadku długotrwałej ekspozycji, która może prowadzić do raka skóry, płuc, pęcherza moczowego oraz innych narządów.
- Kadm – Używany w bateriach, farbach i innych procesach przemysłowych, kadm może powodować problemy z nerkami, osteoporozę, a także inne problemy zdrowotne. Jest również uważany za substancję rakotwórczą.
- Rtęć – Toksyczność rtęci jest dobrze znana, szczególnie w formie metylortęci, która jest silnie toksyczna. Rtęć może gromadzić się w organizmach żywych (biomagnifikacja), a jej ekspozycja jest związana z poważnymi problemami zdrowotnymi, w tym uszkodzeniami mózgu i układu nerwowego.
- Chrom – Występujący naturalnie, ale również produkowany przemysłowo, chrom może w pewnych formach być bardzo toksyczny, prowadząc do raka płuc i innych form nowotworów przy długotrwałej ekspozycji.
Toksyczne metale są szczególnie niebezpieczne, ponieważ mogą akumulować się w organizmach żywych i trudno je usunąć z ekosystemu. Kontrola i regulacja tych substancji są kluczowe dla ochrony zdrowia publicznego i środowiska.
Źródło: Dailymail
