Okultyzm, wróżby i magia

Okultyzm jest to pogląd czy nawet światopogląd przeciwstawny materializmowi. Przedstawia się on jako nieuzasadniony wymysł naukowców. Osoby zajmujące się magią , okultyzmem, uważają że nie ma czegoś takiego jak okultyzm, gdyż jest to wytwór naukowców. Każdy zajmujący się magią i tzw. okultyzmem, ma własne postrzegania świata, i ciężko jest dokładnie określić co to jest okultyzm, gdyż dla wielu badaczy magii określenie okultyzmu dla nich jest błędne.

Badacze Magii i Okultyzmu tłumaczą się tym że zjawiska te nie są nadprzyrodzone, tyko są to po prostu zjawiska z innego świata, tylko tyle, ze wy, uczeni nie umiecie siebie ich uzmysłowić i wyjaśnić. Naukowcy zaliczają wszystkie dziedziny Parapsychologii do niewytłumaczalnych niewytłumaczalnych więc nieprawdziwych i kłamliwych. Dlaczego naukowcy i współczesny świat musi czegoś dotknąć by uwierzyć. W Boga wierzy większość ludzi a go nie widzi.

Okultystyczne przekonania to wszystko to, co zostało odrzucone przez oficjalna naukę, co nie mieści się w aktualnie obowiązujących paradygmatach.

Naukowcy odrzucają wiele pojęć, zdarzeń, które z czasem jednak okazują się prawdziwą. Gdyby nie wyobraźnia i marzenia młodych naukowców nie byłoby badań naukowych i odkryć. Oni dzięki swojej sile intuicji stworzyli coś co potem zostało uznane w świecie naukowym. Więc wynika z tego, że oni kiedyś też korzystali z magii podświadomości, i z niczego zrobili coś.

 

 

Warto się nad tym zastanowić przed krytykowaniem Okultyzmu, Magii czy Wróżbiarstwa

 

W historii nauki nieraz można spotkać się z sytuacją, gdy uczony krytykuje pewien pogląd jako metafizyczny tylko dlatego, że pogląd ten nie da się pogodzić z uznawaną przezeń teorią. Czy więc uczony ma prawo z góry zakładać coś za nieprawdziwe, skoro uczonemu nie wolno niczego odrzucać, a po drugie, odrzucony pogląd może okazać się wkrótce prawdą naukową.

W wielu ludziach istnieje silna potrzeba wiary w jakąś formułę tamtego świata. Wynika to nie tylko z niedostatku wiedzy, ale raczej z typu emocjonalności. Lęk przed śmiercią, nieumiejętność pogodzenia się z tym, że wszystko przemija. Wszystko t o doprowadza do tego, że bardziej wrażliwsze jednostki otwierają się na świat empiryczny, duchowy i korzysta z jego dobrodziejstw. Ludzie wierzą, że za tym całym chaosem, kryje się istota sprawiedliwa, wyższa, u której coś dla siebie można wyjednać.

Odrzucanie okultystycznych i winnych metafizycznych poglądów jest jednym z kryteriów nauki. Odrzucają jednak oni takie teorii,e a nie negują ich gdyż nie umieją tego ustalić.

Okultyzm we wszystkich swoich postaciach zawsze był i będzie badany. Traktowany jest jednak jako określona forma świadomości. W badaniach tych ciężko jest stwierdzić prawdziwość ich ze względu na brak namacalności.

W badaniach nad okultyzmem, przynależnych do nauki zwanej historią idei, chodzi o pokazanie genezy, źródła okultystycznych wyobrażeń, ich struktury, ich konsekwencji, skutków itd.

 

Wróżby I Ching / Cing

 

I Ching to Księga Przemian, Wyrocznia Chińska, jest świętą księgą taoizmu i konfucjanizmu, która wyznacza wysokie standardy postępowania i osiągania życiowego sukcesu.

Jako jedna z trzech wielkich ksiąg kanonu chińskiego zachowała się w całości do dziś, mimo że liczy sobie około 4 tysięcy lat.

Osoby poszukujące prawdy powinny sięgnąć po I Cing. I Cing pomoże, tak jak pomógł milionom ludzi na całym świecie. Wzrastająca popularność tej Księgi w naszej kulturze świadczy o jej skuteczności i prawdzie w niej zawartej.

Kto raz nawiązał nic porozumienia z Księgą, ten już się z nią nie rozstanie.

I Cing jest wyrocznią, która da ci odpowiedź na każde twoje pytanie, i będzie to odpowiedź najwłaściwsza, zgodna z prawdą.

Będzie to jednak zależało od ciebie, od twojego stosunku do Księgi. Jeśli będziesz traktował Księgę z należnym jej szacunkiem, ona odwdzięczy ci się tym samym.

Jest to księga mantyczna i profetyczna. Nie należy się jej bać, gdyż nie ma ona nic wspólnego z czarną magią, czy jakąkolwiek magią. Jest to narzędzie rozmowy z nasza nadświadomości. Księga służy do prognozowania przyszłości, do dawania rad, jakich wyborów dokonywać. Jest tez nauczycielem, który wskazuje kierunek naszej drogi do lepszego, głębszego zrozumienia siebie.

Można zaryzykować, mówiąc, że gdyby każdy z nas znał I Cing, korzystał z niej i stosował się do jej wskazówek, świat, byłby o wiele lepszy, niż ten który obserwujemy.

 

I Cing jest księga mądrości, która przybliża nas do prawdy, tej, która zazwyczaj ukryta jest przed naszymi zmysłami i co do której nie mamy pewności, a która często wyczuwamy intuicyjnie.

 

Nie należy jej czytać jak zwykłą książkę. Aby poznać wynik naszego pytania musimy losować patyczki, lub rzucać monetami. Tworzymy wtedy heksagram, który daje nam odpowiedź.

Początki tej księgi sięgają około 1600 r. p.n.e. za panowania dynastii Szang. Za ojca literatury chińskiej, przyjmuje się cesarza Fu Hsi (2953-2838 p.n.e), który odkrył i zinterpretował osiem trytonów księgi Przemian, będących jej podstawą i początkiem.

Księga Przemian przemawia poprzez osiem żywiołów przyrody - powietrze, ogień, woda, piorun, niebo, góra, ziemia i jezioro, które są podstawowa przyczyną wszelkiego ruchu, ciągle się zmieniają i wpływają na nasz Los.

I Cing pomaga nam dokonywać optymalnych w danej chwili wyborów i umożliwia kierowanie swoim losem. Obdziera on nas z naszych złudzeń, marzeń, i przedstawia nasza realną sytuację.

 

Historia magii

W XVIII wieku magia i czary zostały w dużej mierze zdyskredytowane w oczach przedstawicieli wart naukowych. Postępujący rozwój nauki, techniki oraz urbanizacja przyczyniły się do tego, że coraz więcej ludzi skłaniało się ku poglądowi, iż wszechświat podlega racjonalnym, mechanicznym siłom, które ludzki umysł potrafi wyjaśnić w kategoriach matematyczno - fizycznych. Nawet po okresie procesów o czary w XVI i XVII wieku wiara w istnienie czarownic nie znikła ze świadomości prostych ludzi.

 

W niektórych rejonach wiara w czary wciąż jeszcze się utrzymywała, ale dla większości ludzi w XVIII wieku pomocne w rozwiązywaniu ich codziennych problemów stały się nauka i medycyna, które wypierały tradycyjne praktyki magiczne. 

Guślarze, zaczęli coraz bardziej tracić szacunek i wpływy. Ludzie zaczęli ufać nowoczesnej medycynie, osobom wykształconym.

W Europie i Ameryce Północnej pojawiło się wiele wędrownych znachorów, którzy oferowali różne leki. Ludzi biednych nie był ostać na korzystanie z usług zawodowego lekarza, jeśli wiec zachorowali kierowali się do znachorów. Czasami funkcje znachora i guślarza pełniła jedna i ta sama osoba.

Nawet XIX wiek, uznany wiekiem rozumu, nauki techniki, nie wyzbył się wiary w magie. Ten czas był czasem duchów, zmarłych przodków, aniołów i demonów. Począwszy od XIX wieku duża liczba rozsądnych ludzi, zaczęła interesować się nawiązywaniem kontaktów z duchami.

W rezultacie pojawił się nowy rodzaj osób praktykujących magię, zwanych mediami. Nawiązywanie kontaktów ze zmarłymi było niegdyś sposobem zdobywania magicznych mocy lub uzyskiwania informacji niedostępnych dla żyjących.

W XVIII wieku stosowano również nekromancję w połączeniu z magią leczniczą. Spirytyzm oraz inne ezoteryczne formy pseudowiedzy cieszyły się na przełomie XIX i XX wieku dużą popularnością, mając orędowników również pośród powszechnie znanych osób.

Wiara w czary nie obumarła całkowicie w niektórych wiejskich regionach Europy, a tradycja magiczna i ezoteryczna renesansowych magów i filozofów nie straciła całkowicie swojego uroku dla ludzi wykształconych. W ostatnim XX wieku prowadzono wiele badań naukowych nad renesansowymi tradycjami alchemicznymi i magicznymi.

Magia nigdy całkowicie nie umarła, nawet jeśli wiek XIX i XX nie był zbytnio przychylny. Dziś magię postrzega się głównie jako źródło rozrywki. Jednak w XX wieku ludzka wiara w rozum i technikę uległa znacznemu zahamowaniu. Potęga technologii, przemysłu zdaje się dziś całkowicie przesłaniać potrzeby indywidualnego człowieka związane ze sprawowaniem kontroli nad własnym życiem. Magia i magiczny sposób myślenia ponownie stają się modne w zachodnim świecie.

 

Ważnym przełomem w czarownictwie XX wieku było powstanie ruchu Wicca.

 

Członkowie tego ruchu podają się za wyznawców religii, łączącej w sobie elementy magii z kultem bogów i bogiń, która ich zdaniem wywodzi się ze starożytnych kultów natury i płodności.

Poszczególne tradycje współczesnych wiccan mają bardzo zróżnicowany charakter jeśli chodzi o wierzenia i praktyki, brak również instytucji wiccańskiej, która pełniłaby funkcję zwierzchnie wobec pozostałych.

Dla członków społeczeństw Zachodu magia przestała być rzeczywistością dnia codziennego począwszy od XVIII wieku. Dlatego dziś bardzo proste stało się tworzenie własnych magicznych systemów i mitologii na podstawie elementów zaczerpnięte z legend i opowieści ludowych. Obecnie mamy do czynienia z prawdziwym zalewem produkcji telewizyjnych i filmowych taktujących o czarach i magii.