Ufologia i lunatyzm - co to jest?

Ufologia jest to nauka o przybywających na Ziemię, niezidentyfikowanych obiektów latających, rzekomo kierowanych pośrednio lub bezpośrednio przez kosmitów. Niektórzy nazywają to nową religią. Z tego, że nazywa się ufologię nową religią, nie wynika, że się wyklucza możliwość istnienia pozaziemskich cywilizacji. Hipoteza o istnieniu w świecie innych istot rozumnych nie jest okultystycznym wymysłem. Wszelkie zjawiska, które się traktuje jako dowody prawdziwości tej hipotezy, dają się wyjaśnić prościej i bardziej wiarygodnie.

Niezidentyfikowane obiekty latające niewątpliwie istnieją, nie wszystko jednak, co porusza się w przestrzeni, jest od razu przez wszystkich rozpoznawane. Ufologowie jednak uważają je często za pojazdy pochodzące z obcych cywilizacji, obecnych nie tylko w tym sensie, ze nam nie znanych, ale w takim znaczeniu, że zupełnie od naszej cywilizacji różnych, wyposażonych w wielkie możliwości.

Najbardziej znanym zwolennikiem i propagatorem tezy o najeździe kosmitów na Ziemię jest Erach von Daeniken. Jest również wiele zrzeszeń urologicznych jak np. Towarzystwo Starożytnej Astronautyki. Spotkania ich odbywają się regularnie, mając swoje wydawnictwa. Nawet we Francji powołano rządowy Ośrodek Badań Kosmicznych, powołując specjalną komórkę do badań nad UFO.

Największe zainteresowanie niezidentyfikowanymi obiektami latającymi rozpoczęło się w 50 latach XX wieku w Stanach Zjednoczonych. 24 czerwca 1947 roku, amerykański rolnik Kenneth Arnold zauważył 9 kosmicznych obiektów i opowiedział o tym jednemu z reporterów .W Nowym Meksyku w Roswell, podobno istnieją dowody na to że jeden ze statków kosmicznych rozbił się. Roswell od tej pory jest znane jako jedno z miejsc, szczególnie odwiedzanych przez fanatyków.

W Stanach Zjednoczonych istnieje tzw. Strefa 51, która wg wielu jest jednostką badawczą rządu USA badającą zjawiska ufologiczne.

Przez wiele lat udokumentowano setki tysięcy dokumentów, pozwalających stwierdzić na to że notorycznie nasza Ziemię odwiedzają istoty pozaziemskie. Prawie każde Państwo ma swoja jednostkę zajmującą się badaniami zjawisk na niebie. Dużą część z nich jest wytłumaczalna, ale nie wszystko.

Ufologowie widzą dowody na istnienie istot pozaziemskich wieki temu. Jednym z głównych dowodów ma być kompleks świątyń z I do III wieku naszej ery w Bealbek w Syrii. Jest to 9 ogromnych bloków wapiennych, tworzących podstawę świątyni Jowisza. Bloki te maja tak duży ciężar i tak dokładnie przylegają do siebie, że wg badaczy musiały zostać ustawione przez kosmitów.

Piramidy egipskie i amerykańskie to dalsze tego rodzaju dowody. Jako podobny argument służą kilkudziesięciometrowe rysunku na peruwiańskiej pustyni Nazwa u wybrzeża Pacyfiku, sporządzone około 15 tysięcy lat temu, nie do ogarnięcia wzrokiem z ziemi, a widoczne tylko z lotu ptaka.

Ilość artykułów i książek na temat Ufologii jest przeogromna. W ufologię zaangażowane są czasem duże autorytety naukowe i spore fundusze.

 

Lunatyzm - somnambulizm

 

Lunatyzm wszystkim dobrze znany, jest jednym z bardziej interesujących zaburzeń snu. Jego pierwotnym określeniem jest somnambulizm. Nazwa ta pochodzi od łacińskich słów - somnus( sen) i ambulus( chodzący).Lunatyzm jest zaburzeniem snu, które przytrafia się około 10% osób przynajmniej raz w życiu.

Jest to rozpowszechnione zjawisko, które jest mocno zróżnicowane pod względem nasilenia i częstotliwości. Najwięcej przypadków somnambulizmu jest krótkotrwałych i nie niesie za sobą niebezpieczeństwa. Zdarzają się jednak i takie, których skutkiem może być samookaleczenie i inne groźne wypadki. Zaburzenie to ma kilka źródeł, fizjologicznych oraz psychologicznych.

Przypadki lunatykowania najczęściej są spotykane u dzieci, ale dotyka to również dorosłych. Kiedyś uważano, że przyczyną takich stanów są zaburzenia psychiczne. Obecnie uważa się, że w grę wchodzą czynniki psychologiczne, fizjologiczne a także i chemiczne. U dzieci większa rolę odgrywają czynniki fizjologiczne, a wraz z wiekiem dochodzą do głosu przyczyny psychologiczne i chemiczne.

Somnambulizm występuje najczęściej u dzieci w wieku 4 do 12 lat. Uważa się, że każde dziecko choć raz w życiu lunatykowało, zaś u 15% zdarza się to regularnie. Statystyki mówią, że u chłopców jest to częstsze niż u dziewczynek. Najwięcej przypadków odnotowano w wieku 11-12 lat, gdy organizm się rozwija. Większość dzieci wyrasta z lunatyzmu gdy dorasta. Ci którzy zaczynają lunatykować w dojrzałym wieku, borykają się z tym problemem przez całe życie.

Napady somnambulizmu mają miejsce w określonym momencie snu. Sam sen dzieli się na kilka faz. Fale beta, to fale które kojarzone są z pełną świadomością. Jest to faza, która poprzedza sen. W miarę jak zasypiamy, odprężamy się i wchodzimy w fazę snu beta. Trzecia faza snu wykazuje rzadkie pojawianie się fal delta, a czwartej fazie dominują fale delta.

Każda z faz trwa około 90 minut. Faza druga i trzecia pojawiają się dodatkowo, zanim cały cykl powtórzy się od początku. Pierwszej fazie towarzyszy zjawisko REM, w którym mamy marzenia senne.

Somnambulizm występuje w fazie głębokiego snu. Cała seria lunatyzmu złożona jest z zachowań charakteryzujących to zaburzenie i obejmuje między innymi amnezję następującą po ataku oraz trudności z obudzeniem osoby, która ma atak.

Podczas ataku fale płytkie i głębokie się mieszają, dlatego też lunatykujący potrafi chodzić, poruszać się.

U dorosłych lunatykowanie jest bardziej niebezpieczne, gdyż są oni bardziej agresywni od dzieci, i mogą sobie i innym zrobić krzywdę. U starszych potrzebne jest leczenie u psychologa, nauka technik relaksacyjnych lub branie środków antydepresyjnych.

Somnambulizm może być utrudnieniem dla jednych, poważnym problemem dla drugich. Bez względu jak często się to dzieje i z jakim nasileniem, jest to zagrożenie dla osoby wędrującej we śnie, mniemających żadnych zahamowań oraz dla innych, których somnambulik spotyka na swej drodze.

Przypadki lunatyzmu nasilają się podczas pełni Księżyca. Sama nazwa lunatyzm pochodzi przecież od imienia rzymskiej bogini Księżyca - Luny ( greckiej Selene).